W sierpniu 1995 roku w Boguszowie Gorcach, z inicjatywy kilku zapaleńców, powstał Uczniowski Klub Sportowy o nazwie "Klub Sportów Górskich". Idei utworzenia klubu o takim profilu przyświecał cel wykorzystania walorów górzystego terenu gminy . W ramach tego klubu powstały sekcje: biegów narciarskich, rowerów górskich, paralotniarstwa, biegów na orientację i wspinaczkowa. Dla stworzenia bazy do uprawiania wspinaczki zbudowana została sztuczna ściana wspinaczkowa w sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej nr 1. W okresie gdy się to działo, wspinaczka dzieci i młodzieży szkolnej w Polsce dopiero raczkowała i trzeba było przełamywać wiele barier psychologicznych występujących w środowisku nauczycielskim i nie tylko, by ściana ujrzała światło dzienne. Koncepcję ściany oraz jej projekt techniczny stworzyli ówczesny Burmistrz Miasta i piszący te słowa, który w tamtych czasach był jego zastępcą. Wykonania podstawowej, stalowej konstrukcji nośnej ściany podjął się boguszowski Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. Pokrycie szkieletu konstrukcji panelami ze sklejki, pomalowanie całości oraz zamontowanie chwytów i punktów asekuracyjnych było dziełem 4 osobowego zespołu działaczy Klubu. Koszt wykonania ściany był śmiesznie niski i wyniósł 4000 zł. ( 10 razy taniej niż robi się to obecnie). Parametry ściany: szerokość 5 m., wysokość od 6 m. do 7,5 m., powierzchnia przewieszona ok. 8 m2. Do asekuracji "na wędkę " zamontowano 5 stałych punktów asekuracyjnych.
Sprzęt do uprawiania wspinaczki ( liny, uprzęże wspinaczkowe, obuwie wspinaczkowe, karabinki, przyrządy asekuracyjne) został zakupiony z dotacji Urzędu Miasta i środków pozyskanych od sponsorów. Jednak pierwsze wspinaczki odbywały się na prywatnym sprzęcie prowadzącego zajęcia. 16 marca 1996 r. ściana była gotowa. Nastąpiła uroczysta jej inauguracja. Była telewizja, przemówienia, oklaski, pierwsze wspinaczki w świetle jupiterów. Potem nastąpiła szara rzeczywistość. W zajęciach wspinaczkowych, które odbywały się raz w tygodniu w wymiarze 3 godzin, uczestniczyły dzieci w wieku od 7 do 18 lat a frekwencja wynosiła czasami ponad 40 osób (przeciętnie 10-20 osób). Można sobie wyobrazić jakie to stanowiło wyzwanie dla prowadzącego zajęcia i jakim to było obciążeniem dla jego psychiki.
Ściana w szkole w Boguszowie Gorcach była pierwszą w ówczesnym województwie wałbrzyskim. Wspinaczka w szkole budziła zainteresowanie rodziców dzieci, a ich początkową nieufność przełamywał zachwyt i entuzjazm ich pociech, uczestniczących w zajęciach wspinaczkowych. W ponad pięcioletniej historii ściany wspinało się na niej kilkuset młodych wspinaczy. Rozegrano również dwukrotnie zawody wspinaczkowe dla uczniów szkół boguszowskich. Możliwość wspinania się na ścianie przez osoby niezrzeszone stanowiła urozmaicenie obchodów dni Boguszowa.
Ściana od początku była własnością Urzędu Miejskiego w Boguszowie Gorcach, a od 2000 r. przeszła na własność szkoły podstawowej, w której jest zlokalizowana. W lutym 2000 r. zakończyła działalność sekcja wspinaczkowa UKS (o powodach tego faktu nie chcę tu pisać). By dzieci dalej się mogły wspinać, Wałbrzyski Klub Górski i Jaskiniowy wyszedł z propozycją dalszego prowadzenia zajęć wspinaczkowych dzieci w szkole, na bazie posiadanej przez nią ściany i sprzętu. 28 marca 2000 r. została podpisana stosowna umowa i wspinaczka jest kontynuowana. Zajęcia prowadzą członkowie WKGiJ Jacek Szynalski i Michał Pacierpnik. Stały się one nawet bardziej atrakcyjne z uwagi na urozmaicenie ich o niektóre techniki linowe właściwe taternictwu jaskiniowemu. Na miarę swoich skromnych możliwości WKGiJ uzupełnia wyposażenie ściany w nowe chwyty i użycza swojego sprzętu.
Niezależnie od sztucznej ściany w Boguszowie, począwszy od 1996 roku ci sami "nawiedzeni" ludzie zaczęli adaptować dla potrzeb wspinaczki stary kamieniołom melafiru na górze Mniszek. Kamieniołom wyczyszczono z urobku, oberwano i oczyszczono ociosy z kamieni, uporządkowano otoczenie. Ściany kamieniołomu wyposażyli w punkty asekuracyjne członkowie WKGiJ. W obiekcie tym rozegrano dwukrotnie zawody wspinaczkowe dla dzieci i młodzieży. Przyszłość kamieniołomu jako miejsca do uprawiania wspinaczki zależeć będzie od dalszego wyposażania w punkty asekuracyjne w tempie większym niż szybkość ich niszczenia przez "nieznanych sprawców".
Kliknij, by zobaczyć SKAŁOPLAN MNISZEK
(otwiera się w nowym oknie)

W ostatnim czasie powstała możliwość unowocześnienia bazy wspinaczkowej w Boguszowie Gorcach. W miejscowym gimnazjum budowana jest hala sportowa. Istnieje możliwość zrobienia w niej profesjonalnej ściany wspinaczkowej o znacznie lepszych parametrach. Z inicjatywy i staraniem piszącego ten tekst, władze miasta wykazały wstępne zainteresowanie tym pomysłem. Przy stawianiu fundamentów i ścian przyszłej hali sportowej, uwzględniono planowane zabudowanie ściany wspinaczkowej. Ale, niestety, kiedy doszło do konkretnych uzgodnień co do realizacji budowy ściany, władza boguszowska zmieniła priorytety i o budowie ściany wspinaczkowej w hali sportowej należy na razie trzeba zapomnieć. Oficjalny powód to brak środków, chociaż potrzebny jest tylko częściowy finansowy udział inwestora. Co będzie dalej, czas pokaże. Taka ściana mogła być atrakcją nie tylko w skali gminy i przyciągać szerokie rzesze młodych ludzi, dając im alternatywę spędzeni czasu w sposób zdrowy, interesujący, stanowiący nierzadko doskonałą alternatywę dla ich nie zawsze ciekawej rzeczywistości. Póki co, dzieci wspinają się na ścianie w Szkole Podstawowej nr 1.

Michał Pacierpnik