Czwartego marca, w niedzielę spotkaliśmy sie na podziemnej akcji klubowej. Idea wyjazdu narodziła się parę dni wcześniej i tak kształtowała się do soboty do wieczora, kiedy to zdecydowaliśmy się gdzie uderzymy - Radzimowice -> Luiza!

  Pogoda dopisywała, choć na miejscu nieco siąpiło pod drzewami. Wyjazd o dziesiątej rano, po drodzę zbieranina ludzi. Niestety mimo gorących chęci nie każdy mógł pojechać. Zaszczycił nas za to obecnością Kolega z Tatr Jasiu Kotwica, który akuratnie przebywał w tych rejonach. Na górze byliśmy już wszyscy razem około południa. Gdy zaszliśmy zastał nas nieoczekiwany widok. Namiot nad otworem, VW Caravela, generator, wyciągarka, przyczepka... Okazało się, że na miejscu działa już jakaś ekipa i liczą nietoperze. Trafiliśmy w czas, bo już się zbierali i niestety nawet Bogusiowy toporek ich nie przekonał do użyczenia wyciągarki, której i tak w sumie nie używali. Musieliśmy nieco poczekać. W tym czasie odwiedził nas Ludwik z Elą i córeczkami. Jakże wielkie zdziwienie było Jasia, gdy widział jak nasze Wielkie Dziecko nosi bale drzewa do palenia pod ognisko.. Chyba się nieco przestraszył. Odczekaliśmy aż koledzy z liczydełkami zabiorą namiot i sznurki i wtedy dopiero założyliśmy swoje i po kolei pakowaliśmy się na dół.
  Na większości nas zjazd z około 70 metrów szybu kopalnianego zrobił pozytywne wrażenie. Za to wielkie zdziwienie zbudził fakt obecności małego złomowiska, prowadzącego wzdłóż chodnika na pierwszym poziomie. Blachy pochodziły głównie od popularnego malucha. Lecz to co zadziwiło jeszcze bardziej to obecne tam nacieki. Kopalnia ma ponad sto lat (informacje znalezione w sieci mówią o dwustu, a nawet pięciuset latach!), a wydobywało sie tam głównie miedź, szukano srebra i zlota, a po II Wojnie Światowej Rosjanie zagladali za uranem. W środku możemy znaleźć nacieki o bardzo dziwnym kolorze, bo niebieskozielone (obecność miedzi?) ale także prawie że czarne, rdzawe, które się kruszą przy najmniejszym dotknięciu. Wspaniałym miejscem do obserwacji tego jest zagłębienie zwane potocznie 'piekłem'. Tworzą je właśnie tego kolory nacieki, makarony i draperie.
  
Nie pozwiedzaliśmy dziury za bardzo, ponieważ jest w niej dużo wody. Zwiedziliśmy jedynie niewielki fragment pierwszego poziomu co i tak zajeło sporo czasu. Rzecz, która zniechęcała jeszcze bardziej, zmycie później tego błota ze skóry może trwać nawet trzy dni. Po wyjściu na powierzchnię czekało na nas ognisko i kiełbaski. Po posiłku, sklarowaniu lin i wyperswadowaniu Jasiowi pomysłu powrotu do domu część pojechała omówić przebieg wyjazdu do Dwunastek, a część uczyć sie do domu :)
  
Wyjazd jak najbardziej pozytywny i udany, a udział w nim wzieli:
Karolina Gizela, Lewy, Magda, Budyń, Piotrek, Boguś, Wesół, Aneta, Bartek, Jasiu Kotwica, Michał Luks, Ludwik, Zuzia i Ela+1 :)